«محمود کاری» رییس هیات مدیره و مدیرعامل انجمن ندای معلولان ایران در گفت‌وگو با خبرنگار سایت ایرانیان نیوز به نقل از خبرگزاری های جمهوری اسلامی ایران، درباره روز جهانی معلولان و مشکلاتی که سال‌هاست افراد دارای معلولیت با آن روبرو هستند، گفت: دلیل نامگذاری روز جهانی معلولان برای این بوده که مسئولان به فکر معلولان و مشکلات آن‌ها باشند و برای ارتقای سطح زندگی افراد دارای معلولیت چاره اندیشی کرده و برابری فرصت‌ها را در جامعه فراهم کنند. متاسفانه ما دچار  شعارزدگی شدیم و هیچ موقع وعده‌های مسئولان که می‌خواهند در همین یک روز همه چیز را درست کنند، عملی نشده است و بنابر ضرب المثلی معروف از عمل کار برآید به سخندانی نیست.

وی ادامه داد: واقعیت این است، همیشه در یک مناسبتی مسئولان، همایشی، جشنواره‌ای و …برگزار می‌کنند و هر چیزی را که می‌خواهند درباره مشکلات معلولان می‌گویند اما متاسفانه عملیاتی نمی‌شود. ما احتیاج داریم که حداقل همین قانون جامع حمایت از افراد دارای معلولیت که از سال ۸۳ به تصویب مجلس رسید و بعد از آن بازنگری و تکمیل‌تر شده و در سال ۹۶ تبدیل به یک قانون بهتر شده است، اجرا شود. در این قانون تمام مسائل و مشکلات آمده است.اما متاسفانه در بخش‌های مختلف اصلا این قانون آن طور که باید و شاید اجرا نشده است.

مدیرعامل انجمن ندای معلولان ایران تصریح کرد: به گفته سازمان بهزیستی یک میلیون و ۶۰۰ هزار معلول داریم و حدود ۳۰۰ هزار نفر از این افراد خودشان از طریق راه‌های مختلف توانستند اشتغال برای خود ایجاد کنند و در بخش خصوصی و دولتی اشتغال دارند. اگر قرار بود برای اشتغال معلولان کاری کنیم از سال ۱۳۸۳ تاکنون که ۲۴ سال می‌شود هر سال ۳۰ هزار الی ۵۰ هزار نفر کار ایجاد می‌شد و الان همه افراد دارای معلولیت کار داشتند.

کاری تصریح کرد: اما متاسفانه همانطور که گفتم ما دچار شعارزدگی شده‌ایم و همیشه در این روزها مسئولان یک سری مسائل را مطرح می‌کنند. علیرغم اینکه می‌دانند که معلولان افرادی هستند که بیگناه دچار معلولیت شده‌اند یعنی افرادی نیستند که به دلخواه خود معلولیت را انتخاب کرده باشند بلکه براثر فقر پزشکی، نبودن داروی ضروری، نامناسب بودن جاده‌ها و تصادفات ناخواسته دچار معلولیت شده‌اند، چرا باید این افراد را شهروند درجه دو بدانیم و به آن‌ها ترحم کنیم و به آن‌ها ارفاق و بذل و بخشش کنیم بلکه مسئولان وظیفه دارند به نحو احسن به این افراد خدمات ارائه دهند تا سطح زندگی این افراد را به سطح زندگی متعادل برسانند.

وی درباره تجهیزات پزشکی مورد نیاز معلولان گفت: در حال حاضر معلولان توان خرید ارترز و پروتز و بریس و… را حتی از هلال احمر ندارند چه برسد که بخواهند از بخش خصوصی بخرند. هلال احمر با بخش خصوصی در این زمینه رقابت می‌کند. دست و پای مصنوعی الان قیمتش سر به فلک می‌گذارد و یک معلول حتی اگر درآمد هم داشته باشد و ماهی ۱۰ میلیون هم حقوق داشته باشد در سال چقدر باید پس‌انداز کند تا بتواند با این شرایط هر دو سال یکبار بریس خود را تعویض کند. مسئولان ما در سازمان حمایتی نشست هم اندیشی در این زمینه با جامعه هدف نداشته و اتاق فکر مناسب ندارند.

مدیرعامل انجمن ندای معلولان ایران تصریح کرد: من در سال ۴۷ در بخش خصوصی استخدام شدم و کار کردم و تلاش کردم و در بخش‌های دولتی کار کردم و بازنشست هم شدم مانند من هزاران نفر وجود دارد با نقص عضوی هم که داشته‌اند اما کار کرده‌اند. قانون سه درصد یک بخش بسیار ناچیز آن اجرا شده است یعنی شاید از این قانون سه درصد صرفا ۵ درصد از آن اجرا شده است. بسیاری از افراد دارای معلولیت دارای تحصیلات عالیه هستند و تخصص‌های بسیار عالی دارند وقتی در آزمون استخدامی شرکت می‌کنند و قبول می‌شوند در مصاحبه حضوری وقتی می‌بینند که معلول است یا با ولیچر است، بلافاصله او را رد می‌کنند و هیچ کسی هم پاسخگو نیست در دنیا می‌بینیم که معلولان همه کار می‌کنند البته در بخش‌هایی از کشور نیز چنین است ما معلولانی داریم که پزشک هستند و در اتاق عمل فعالیت می‌کنند اما معلولان وقتی دوره‌های مختلف را می‌گذرانند او را به خاطر معلولیتش پذیرش نمی‌کنند.

وی با اشاره به صحبت‌های رییس‌جمهور در روز جهانی معلولان گفت: رییس سازمان بهزیستی اعلام کردند که حدود ۱۰۰ هزار نفر افراد دارای معلولیت بیکار هستند اگر ما صدهزار بیکار داشته باشیم، در صورت اجرایی شدن دستورات رییس جمهور در هر استانی حدود سه هزار نفر هم سرکار بروند، کار تمام است و سال دیگر ما نباید بحث اشتغال معلولان را داشته باشیم و مسئولان باید این کار را عملیاتی کنند و اگر نیاز به دستورالعمل خاصی دارد، آیین نامه بدهند.

مدیرعامل انجمن ندای معلولان ایران خاطرنشان کرد: اگر دولت شرایطی را فراهم کند که معلولان در محیط کار پذیرش شوند همین قدر که این افراد صبح از منزل خارج شوند هم روحیه‌شان خوب می‌شود، اما متاسفانه ما همانطور که گفتم دچار  شعارزدگی شده‌ایم و فکر می‌کنیم با شعار می‌توان کار را درست کرد.

کاری همچنین درباره مسکن افراد دارای معلولیت گفت: در بحث مسکن قرار بود از سال ۸۳ دولت مسکن انبوهی را که می‌سازد ۱۰ درصد آن را در اختیار سازمان بهزیستی قرار دهد تا به افراد دارای معلولیت واگذار شود. اگر از سال ۸۳ تاکنون این کار را انجام داده بودند تا الان تعداد زیادی از افراد دارای معلولیت صاحب خانه شده بودند. متاسفانه ما که به عنوان مدیران ان‌جی‌اوهای ملی سال‌هاست فعالیت می‌کنیم تمام این مشکلات را می‌دانیم و درک می‌کنیم و بارها از طریق انجمن ندای معلولان ایران اعلام کردیم که درباره این موضوعات باهم چاره‌اندیشی کنیم اما وقتی این صحبت‌ها را می‌کنیم، توجهی به آن نمی‌شود. ما حاضر هستیم که به مسئولان کمک کنیم تا وضعیت معلولان بهبود یابد.

وی ادامه داد: همچنین مسئولان سازمان‌های حمایتی و دولتی هر موقع می‌خواهند درباره کمک به افراد دارای معلولیت صحبت کنند مشخصا اعلام کنند که این اقدامات برای افراد دارای معلولیت نیازمند انجام می‌شود و اینگونه اعلام نکنند که این مستمری و حمایت برای همه معلولان است. چراکه توهین به سایر افرادی است که از مستمری و این حمایت‌ها استفاده نمی‌کنند و خودشان کارآفرین و مدیر و شاغل هستند.

پایان خبر