رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس، گفت: پیشنهاد افزایش سن بازنشستگی نیازمند کار کارشناسی است و تصمیم‌گیری یکباره که به صورت کلی بگوییم اساسا خوب یا اساسا بد است اصلا وجود ندارد. یعنی نقاط ضعف و قوت باید بررسی شود و تاکید می‌کنم که از دستگاهی به دستگاه دیگر و سازمانی به سازمان دیگر متفاوت است یک نسخه واحد برای همه ندارد.

محمدرضا پورابراهیمی رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس در گفت‌وگو با خبرنگار سایت ایرانیان نیوز به نقل از خبرگزاری های جمهوری اسلامی ایران، در رابطه با افزایش سقف سن بازنشستگی از ۳۰ سال به ۳۲ سال در لایحه بودجه پیشنهادی دولت، گفت: احکام این چنینی یک عیب و یک حسن دارند. حسن آن این است که شما می‌توانید از ظرفیت نیروهای کارشناسی بیشتر استفاده کنید و هزینه‌های دولت در پرداخت تعهدات را کاهش دهید؛ و عیب آن هم این است که ظرفیت جدید نیروی انسانی کشور که باسواد و دانشگاهی است و می‌تواند جایگزین شود، این فرصت را دو سال از دست آن‌ها خارج می‌کنید.

وی ادامه داد: بنابراین برای بررسی دقیق این حسن‌ها و عیب‌ها باید کار کارشناسی صورت گیرد. در هر سازمان و دستگاهی با مجموعه دیگر این مساله تفاوت دارد.

پورابراهیمی با اشاره به تفاوت رویکرد تخصصی دستگاه‌های مختلف، اظهار داشت: در یک جاهایی اصلا به دلیل رویکرد تخصصی این اقدام می‌تواند موثر باشد و در مقابل در یک جاهایی به دلیل همان رویکرد تخصصی می‌تواند غیرمفید باشد.

وی تصریح کرد: در مجموع به نظر می‌رسد که نیازمند کار کارشناسی است و تصمیم‌گیری یکباره که به صورت کلی بگوییم اساسا خوب یا اساسا بد است اصلا وجود ندارد. یعنی نقاط ضعف و قوت باید بررسی شود و تاکید می‌کنم که از دستگاهی به دستگاه دیگر و سازمانی به سازمان دیگر متفاوت است و یک نسخه واحد برای همه ندارد.

رئیس کمیسیون اقتصادی در پاسخ به این سوال که «با توجه به نیازی که برای کار کارشناسی روی این طرح وجود دارد چقدر ممکن است در بودجه ۱۴۰۱ مصوب شود؟»، خاطرنشان کرد: باید اجازه دهیم این مساله بیاید در حوزه کارشناسی بررسی شود و چون هنوز مورد بررسی قرار نگرفته است، نمی‌توان گفت چه اتفاقی برای این پیشنهاد رقم خواهد خورد.

پورابراهیمی همچنین در واکنش به اینکه «دولت در وزارت آموزش و پرورش هم سقف سن همکاری را از ۶۰ به ۶۵ افزایش داده است»، گفت: حسن و عیب این ماجرای افزایش سن بازنشستگی در هر مجموعه‌ای متفاوت است، اینکه بخواهید نیرویی را نگه دارید مشروط به این است که مثلا نیروی آموزش و پرورشی از دانشگاه فرهنگیان یا استخدام از بیرون نداشته باشید. این مساله برای سازمانی که نیرو دارد فرق می‌کند.

وی در پایان خاطرنشان کرد: مجدد تاکید میکنم که هر وزارتخانه با وزارتخانه دیگر یا سازمانی با سازمان دیگر، جنس رفتاری‌شان در این موضوع با یکدیگر فرق می‌کند و پیچیدن یک نسخه واحد برای همه حتما به صلاح کشور نیست.

پایان خبر